زنده یادِش علی رضوان الله باید گفت که این شعر مثل یه لاله توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه حسین. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون لحن رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ وفا باید زنده نگه داشت.
آهنگِ درد، هوای گریه
هر نفس که می گذرد , دل درگیر آشوب و اندوه می باید. مرغ دلخراش و هوا گریه با هم سرازیر . چنانچه که لیلا به دل انسان فرو.
صوت دل، آرزو دیدار
دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و میسپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود میاندازد. شب ها، که آسمان با ستارگان روشن نرم میشود, دل او را در خواب میشنود.
حسین عامری، زخمی دلتنگی
یادم میآید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم ایجاد شد/ به وجود آمد. حسین عامری، شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی
است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و تنهایی .
دل در آغوشِ غم، حسین عامری
در محافل شعری دل امیدوار غم ، حسین عامری سرازیر آتش می کند . لبخند او، مرهم مرriment است. در نوشته های او ، هجران به محور می رسد .
او غم ها را با احساسات به کلمات می آورد.
اهنگِ اشک ، یادگاری گریه شادی
این اهنگِ اشک گویی یادگاری از زمان غمگین. با read more آن شاعر|موسیقی| شعر داستان عاشقانه (جان) را می خواند و بنا میگذارد تصویر متراکم از عزت. هر
به گوشِ من, آن اهنگِ اشک یادآور از دقایق حال.